ISANG umaga habang nag-aayos ng sarili si Jean.

            Tinanong ito ni Nini. "Jean, mukhang may lakad ah, bihis na bihis ka, saan ba ang punta?"

            "Susunduin ako ni Bong, pupunta kaming Centerpoint. May bibilhin daw siya eh, nagpapasama," masayang tugon naman ni Jean ng humarap sa pinsan.

            Nanatiling nakatitig si Nini kay Jean, napansin siya niyon.

            "Alam mo Jean, ang suwerte mo naman, mayroon kang nobyong....," napayuko si Nini pagkasabi. "Sana katulad din niya ang mapunta sa akin," sabi pa nito.

            Nakaramdam ng hinanakit ang damdamin ni Jean sa narinig. Alam niya, matagal nang may paghanga si Bong kay Nini. Pero hindi niya ipinahalata iyon.

            "Ikaw naman kasi, kung sumagot ka na ba ng isa sa isang katerba mong manliligaw eh 'di tapos na ang problema mo," ani Jean.

            "Ay naku! 'Di bale nalang akong tumandang dalaga," ani Nini kay Jean na papunta na sa kusina.

            Biglang tumunog ang door bell. Binuksan ni Nini. "Ikaw pala Bong, tuloy ka. Maupo ka muna at tatawagin ko na si Jean," sabi ni Nini, parang nahihiya kay Bong.

            "Nini---," ani Bong. Lingon naman ang tinawag. "Salamat....," sabi pa ng binata.

            Napangiti ng lihim si Nini.

            Paglabas ni Jean ay nasa sala na si Bong, nakaupo, hinihintay na siya.

            "Let's go, baka gabihin tayo," aya na ni Jean sa nobyo. "Nini, aalis na kami, bahala ka na d'yan." Sa pinsan naman.

            "Oo ba. Basta may pasalubong ako, ha?" birong totoo ni Nini.

            "Pabayaan mo, pagbalik namin ni Jean ay may pasalubong ka sa amin," ani Bong.

            Sa SM Centerpoint nagpunta ang magkasintahan. Parang sila lang ang tao sa mundo, naglalakad hawak kamay. Tila ba ang pag-ibig nila'y walang katapusan. Lahat ay napapatingin sa kanila dahil napaka-sweet nila.

            Sa haba ng nilakad ng dalawa sa kalilibot ay nakaramdam ng gutom si Bong. Kaya niyaya nitong kumain ang nobya sa isa sa mga sikat na fast food chain sa lugar na iyon. Nagkayayaan na silang umuwi matapos na silang namili ng mga gamit ng dalaga sa bahay.

            "Oh, paano Jean? Magkita na lamang tayo uli." Sabi ni Bong na namamaalam na sa nobya.

            "When?" Si Jean.

            "May be tommorow, bahala na," sabay kibit balikat ni Bong. Bandang alas-sais na noon.

            "Okay, bye bye, ingat ka ha," ani Jean ng may pag-aalala.

            Pagpasok ni Jean sa silid nila ni Nini ay nakahiga ito at nagbabasa ng pocketbook habang siya naman ay pakanta-kanta at ang tatamis ng mga ngiti sa labi, pati pagkilos ay masigla.

            "Masaya na naman po ang kaibigan ko," ani Nini. Parinig sa pinsan.

            "Siyempre naman, I feel so wonderful pagkasama ko ang aking Romeo na si Bong," galak na sabi ni Jean. "Oh hayan ang pasalubong mo, choco roll galing goldilocks." Sabi pa niya.

            "Wow naman, my favorite. Paki baba nalang d'yan sa table," ani Nini. Ipinakitang natutuwa siya sa pasalubong ng magkasintahan.

            Nagpatuloy pa si Nini, "Halika nga dito sa tabi't magkwentuhan nalang tayo. Matagal na rin tayong hindi nakakapag-usap ng sarilinan eh. Panay kasi ang labas n'yo ni Bong," aniya.

            "O sige, ano naman ang pagkukuwentuhan natin?" Usisa ni Jean.

            "Wala, kahit ano. Alam mo, buti ka pa ang saya-saya mo lalo na kung kasama mo si Bong. Sana, makatagpo rin ako ng katulad niya para masarin ako," ani Nini.

            "Hayaan mo, balang araw ay makakatagpo ka rin ng ganoon." Pagbibigay lakas loob ni Jean sa kausap.

            "Sinabi sa akin ni Bong, mahal na mahal ka raw niya at tanging kamatayan lang daw ang makakapaghiwalay sa inyo. Nakakainggit naman kayo," ani Nini.

            "Kaya naman mahal na mahal ko din siya eh. At iyon ay nang higit pa sa buhay ko na handa kong itaya lumigaya lang siya," ani Jean.

            "Tama na nga 'yan baka maiyak pa ako. May klase pa tayo bukas kaya kumain na tayo at makatulog na pagkaraan." Sabi ni Nini.