Nagkasundong mamasyal ang mag nobyang Jel at Dea.
"You drive.....?," sabi ni Dea kay Jel.
"My pleasure..... Saan mo gustong pumunta?" sabi ni Jel.
"Gusto ko sa....... sa langit!, ihatid mo ako doon," anang pilya.
"H'wag kang mag-alala, talaga namang dadalhin kita doon eh."
Napangiti si Dea sa sinabi ng binata. Nang sumulyap pa ay kinurot nito sa braso si Jel. Sa Sta. Lucia East Mall sa Cainta sila nagpunta. Kumain sila sa Max's Restaurant pagkatapos ay pumunta sila sa basement. Naglaro sila ng mga isang oras sa Fantasia video game Sa gulang ni Jel na dalawamput apat ay hindi pa rin maiwaksi sa sarili ang nakakahiligang iyon na para na lamang sa mga kabataan.
Naglakad-lakad pa sila pagkaraan. Mula sa basement ay naglibot sila pataas.
"Hoy, showing na pala ang Forever Young," sabi ni Dea pagdating nila sa ikatlong palapag.
"Gusto mo, panoorin natin....?," sabi ni Jel at tumango naman si Dea.
Pagkatapos nilang magkasundo ay nanood na sila. Sa balkonahe sila pumuwesto ng upo.
Maya-maya pa ay pinatugtog na ang pambansang awit bilang hudyat ng panimula sa pinakahuling salang ng pelikula. Ang lahat ay nagtayuan. Nang matapos ay nag-upuan na ang lahat.
Sina Jel at Dea ay tahimik lamang na nononood. Ninanamnam nilang pareho ang nilalaman ng istorya dahil nasa kalahatian na.
Nasa kagandahan ang eksena ng pelikula, napag-alaman na ng bidang lalaki na buhay pa ang kanyang pinakaiibig na babae pagkalipas ng limampung taon. Ngunit ang hindi lamang niya alam ay kung saan niya ito hahanapin sa luwang ng bansang kinaroroonan niyon. At isa pa ay makilala pa kaya siya sa anyo niya na hindi nagbago sa loob ng mahabang panahon sanhi ng pagkakaimbak sa kanya sa isang aparato na buhat sa makabagong teknolohiya na ginawa ng matalik niyang kaibigan. Sumandig si Dea sa bisig ni Jel kaya nakuha nito ang tuon ng binata.
"Love......, mahal mo ba ako talaga?," ani Dea na humihimas-himas pa ang isang kamay sa dibdib ng binata. Paraan niya iyon ng paglalambing.
"Siyempre naman......," ani Jel pagkaraan ay inakbayan si Dea at niyakap ng mahigpit, hinalikan sa pisngi at isa pa sa noo.
Nang matapos na ang iyon ay nagkasundo na silang umuwi na. Habang nasa daan sila ay may naalala si Jel.
" 'Di ba't 'tinatanong mo sa 'kin kung mahal kita talaga?"
" 'Di ba't sinagot mo na!?," ani Dea.
"Pero hindi lang 'yon, gagawin ko pa! Para malaman mo talaga."
"Sinabi mo 'yan ha?! Kaya patunayan mo.......," ani Dea.
"Yahooo........!" ani Jel at agad iniliko pakaliwa ang kotse patungo sa kabilang kalsada nang nasa tapat na sila ng Jacob's Supermarket sa Marcos Highway ng pabalik na sila sa bahay nina Dea at tinunton nila ang hi-way pa Cubao.
"Saan ba tayo pupunta pa nito? It's already too late Jel..."
"Iyon nga ang maganda eh, tamang-tama...." sabi naman ni Jel.
"Ligaya na ito ah," ani Dea na nagsususpetsa na.
Namangha na lamang ang dalaga ng bigla silang pumasok sa MARIPOSA; isang drive-in hotel na bahagya lamang ang layo sa Ligaya Avenue. Nang ihinto ni Jel ang kotse sa parking area ay nagreaksiyon na si Dea.
"Jel......, anong ibig sabihin nito?!" gumagaralgal ang boses na sinabi.
"Patutunayan ko sa'yo ngayon kung gaano talaga kita kamahal, 'di ba iyon ang madalas mong itanong sa'kin," sagot ni Jel.
"Kahit naman hindi sa ganyang paraan......," ani Dea na basag na talaga ang boses at parang iiyak na.
"Bakit, ayaw mo ba?," ani Jel.
Hindi malaman ni Dea kung ano ang isasagot niya, kung tatanggi ba siya o kaya naman ay papayag.
Unang aya palang ni Jel sa kanya iyon, baka kung tanggihan niya ang kagustuhan ng binata ay magtampo at manlamig na ang pag-ibig sa kanya, iyon naman ang inaalala niya. Ayaw niyang mangyari ang ganoon, ang magkahiwalay silang dalawa, hindi niya kaya, mahal na mahal niya talaga ang binata.
"Sir......, short time?," anang isang roomboy na lumapit sa kanila at yumukod ng bahagya sa tapat ni Jel.
Tumango lamang si Jel at bumaba na ng kotse pagkaraan ay inalalayan si Dea na bumaba na rin.
Hindi binitiwan ni Jel ang hawak na kamay ni Dea habang hindi pa sila nakakarating sa gagamitin nilang kuwarto.
"This way sir......, ma'am......," anang roomboy kina Jel at Dea. Pinangunahan sila niyon patungo sa bakanteng silid na gagamitin nila.
Alam ni Jel na ninenerbiyos ang kasintahan dahil nanlalamig ang kamay at pinagpapawisan pa ng hawakan niya iyon mula pa sa kotse hanggang sa loob ng kuwarto na gagamitin nila.
"Anything I can do for you sir.......?" anang rooomboy kay Jel na nakaabang sa labas ng pintuan.
"Wala na......." Pagkasabi ni Jel ay ikinandado na ang pinto. Binalingan na niya si Dea na nandoon sa dining table at nakaupo sa silya.
"Feelin' fine?" sabi pa niya sa dalaga.
Tumango naman iyon sumulyap paitaas, waring nagpapa-charming pa.
Ayaw biglain ni Jel ang dalaga sa mangyayaring sa kanila. Gusto niyang maging komportable ang kalooban nito.
Naghalukipkip ng kamay ang binata at lumakad-lakad sa palibot ng buong silid. Tiningnan niya ang loob ng banyo, ang disenyo ng mga palamuti sa dingding, pati ang nakalagay na gamit sa ibabaw ng tukador na dalawang tuwalya, sabon at shampoo at isang piraso ng condom. Napangiti pa siya.
Naupo siya sa isang panig ng kama at inusyoso ang mga switch ng kagamitang pang- elektrisidad na nakalagay sa isang panig ng dingding ng mesita, Nice place..... , nasambit niya sa sarili.
Sinulyapan niya si Dea ng makita niyang pinagmamasdan siya. Lumapit ito at naupo rin sa kabilang panig ng kama.
"Jel........., half an hour na tayo dito ah! Ano ba?!" parang naiiritang sabi ni Dea na kinipkip ang mga braso sa dibdib niya at bumuntong hininga pa.
Hinawakan ng binata ang kamay ni Dea at hinalikan pagkaraan ay pinisil-pisil. Marahang kinabig ang babae palapit sa bisig niya at niyakap. Hinalikan pa niya ng isa sa pisngi.
"Ngiti naman diyan oh.......," panunuyo ni Jel sa nobya.
Pagkangiti ni Dea ay hinalikan agad siya ni Jel sa labi. Nagpaubaya siya, pumikit at naghihintay ng susunod na gagawin ng binata. Mula sa labi niya ay gumapang ang mga halik ni Jel sa pisngi, sa tenga, at napahagikghik siya ng dumeretso iyon sa leeg niya.
"Ahhh...., nakikiliti ako," halinghing ng dalaga kasunod ay, "Teka, teka, teka...... Maligo ka muna para mawala naman 'yang asim sa katawan mo...."
Napakamot si Jel sa batok pagkaraang bumaba sa kama at hinablot ang isang tuwalya sa ibabaw ng tukador tuluy-tuloy sa banyo. Ilang minuto lang ay natapos na siya, "O ikaw naman....."
Agad namang tinungo ng dalaga ang banyo na kipkip ang nakabalot na tuwalya sa katawan.
"Tinatakpan mo pa eh makikita ko rin naman iyan.......," ani Jel.
Hindi naisara ni Dea ang pintuan ng banyo. Agad namang napansin ni Jel na nakabukas kaya lumapit siya at sinilip ang dalaga. Nakapatalikod sa kanya iyon habang nagsasabon ng katawan. Dahan- dahan siyang pumasok. Naramdaman niyang nag-iinit ang kanyang katawan.
Nang magbanlaw na si Dea ay bahagya itong napaharap sa binata. Sa pagtagilid ng dalaga ay nasulyapan ni Jel ang malulusog na dibdib niyon na nababalutan ng bula ng nabon.
Nang hindi na matiis ni Jel ang nadarama niyang init ay nilapitan na niya si Dea. Mula sa likod ay niyakap niya ang dalaga. Nang humarap sa kanya ay agad niyang kinuyumos ng halik sa mga labi.
Napapikit iyon at ninamnam ang idinulot niyang kasiyahan.
Isinandal ni Jel sa isang sulok ng shower stall ang dalaga.
"Anong gagawin mo?" ani Dea na may bahid na takot sa mukha.
"H'wag kang mag-alala........," ani Jel.
Buo na ang pasya niyang angkinin ang dalaga. Impit na napadaing si Dea ng maramdaman ang paglapastangan ni Jel sa kanya. Labis siyang nasaktan kaya pilit ipinagtulakan palayo ang nobyo.
Patunay lamang iyon na wala pang nakagagalaw sa kanya. Ngunit bingi na si Jel nang mga sandaling iyon. Kahit anong pagtanggi ng nobya ay hindi naririnig. May luhang umagos sa pisngi ni Dea makaraang madilig ng hamog ang uhaw na hardin.
Ilang beses pang naulit ang ginawa nilang iyon. Habang tumatagal ay unti-unti nang nauunawaan ni
Dea ang tunay na kahulugan ng tinatawag nilang pag-ibig.
Nabaling ang pansin ni Jel sa orasan ng tumihaya siya.
"Hoy.....tawag uli tayo sa bahay n'yo," aniya.
"Bakit?" ani Dea.
"Sabihin mong hindi ka makakauwi. Nandito kamo tayo sa mga Tita ko sa Project 4.
Ayaw kamo tayong
payagang umuwi dahil gabi na. Sabihin mong bukas na lang tayo ng umaga uuwi sa inyo.
Hindi lang tatlong oras ang inilagi nila doon, inabot na sila ng halos kulang-kulang limang oras
din.